Muzyka — to  sztuka dźwięku. Nie tworzy ona obrazów widzialnych, nie przemawia słowami i pojęciami. Mówi jednak równie jasno i zrozumiale, jak mówią słowa, pojęcia i widzialne obrazy. Jej struktura jest równie prawidłowa, jak struktura artystycznej mowy słownej, jak kompozycja obrazu czy konstrukcja architektoniczna. Teoria muzyki, tj. nauka o harmonii, kontrapunkcie oraz analiza form, zajmuje się wykrywaniem tych prawidłowości, prawidłowości stworzonych przez wielkich kompozytorów zgodnie z prawami natury, historią i rozwojem ludzkości.

Skoro muzyka jest dźwiękiem, to główną troską, powinnością każdego wykonawcy jest praca nad dźwiękiem. Opanowanie dźwięku jest zadaniem pierwszym i najważniejszym wśród innych pianistycznych zadań technicznych, które pianista musi rozwiązać, dźwięk bowiem jest samą materią muzyki; uszlachetniając i doskonaląc go, podnosimy muzykę na wyższy poziom.